Polski ruch miłośników książek ukształtowało zamiłowanie do posiadania książek, jak również zapał do ich poznawania i badania. Pierwsze organizacje bibliofilskie na ziemiach polskich były w głównej mierze zespołem osób, które z pasją pisały i dyskutowały o książkach, organizowały odczyty, referaty, wystawy i zjazdy. W związku z tym w dwudziestoleciu międzywojennym w Polsce zaczęły powstawać liczne towarzystwa bibliofilów, w tym również w Toruniu.

W okresie niezwykłego ożywienia w kręgach miłośników książek, do Torunia przybył z Warszawy Zygmunt Mocarski, by objąć posadę dyrektora Książnicy Miejskiej. Za jego sprawą Toruń wziął udział w ogólnopolskiej akcji zakładania towarzystw bibliofilskich, gdyż w czerwcu 1925 r. pełnił on funkcję sekretarza na I Zjeździe Bibliofilów Polskich w Krakowie. Na konferencji złożono wniosek z prośbą o zakładanie kręgów miłośników książki w większych polskich miastach. 15 stycznia 1926 r. w Książnicy Miejskiej przy ul. Wysokiej 16 odbyło się pierwsze, przedkonstytucyjne zebranie.

Podstawową formą działalności Towarzystwa Bibliofilów są zebrania odbywające się w różnych miejscach, nawet w prywatnych mieszkaniach. Najczęściej są one organizowane w różnego rodzaju instytucjach lub placówkach naukowych, takich jak Książnica Miejska, Biblioteka Uniwersytecka, Biblioteka Lekarska, Towarzystwo Naukowe, Konfraternia Artystów, Biblioteka Szkoły Podchorążych Artylerii, Biblioteka Towarzystwa Wiedzy Wojskowej, Drukarnia Toruńska, Muzeum lub Archiwum.