Ignacy Dziedzic urodził się 9 lipca 1889 r. w Gorlicach. Już podczas nauki w gimnazjum w Jaśle odznaczał się szczególnym zaangażowaniem w działalność społeczną i naukową, był m.in. współzałożycielem tajnej organizacji samokształceniowej Postępowa Młodzież Ludowa. W instytucji tej pełnił funkcję bibliotekarza tajnej polskiej biblioteki uczniowskiej.

Stanisław Lisowski urodził się 1 stycznia 1880 r. w Wilnie. Ukończył prawo na Uniwersytecie Petersburskim, ale jako wolny słuchacz studiował jeszcze filozofię, psychologię oraz filologię słowiańską.

Stefan Burhardt urodził się 18 XII 1899 r.w Wilnie. W 1921 r. zdał maturę przed specjalną komisją Uniwersytetu Stanisława Batorego i jesienią zaczął studiować filozofię i historię na Wydziale Humanistycznym. Odbywał wykłady i ćwiczenia u wybitnych uczonych, m.in. u Witolda Lutosławskiego. Burhardt szczególnie interesował się filozofią ścisłą. Równocześnie pobierał naukę w klasie fortepianu Wileńskiego Konserwatorium Muzycznego, którą ukończył w 1923 r. Odbył praktykę biblioteczną w dziale naukowym Biblioteki Publicznej i Uniwersyteckiej w Wilnie. W dzienniku „Słowo”, gdzie pracował w latach 1923-1927, pełnił obowiązki administratora, korektora oraz sekretarza redakcji.

Henryk Baranowski urodził się 7 X 1920 r. w Wilnie. W 1938 r. rozpoczął studia na Uniwersytecie Stefana Batorego, na Wydziale Prawa. Naukę niestety musiał przerwać w grudniu 1939 r., ponieważ władze litewskie zamknęły Uniwersytet. W czasie wojny pracował jako robotnik przymusowy w III Rzeszy.

Tadeusz Zakrzewski urodził się 4 VIII 1922 r. w Toruniu.

Podczas wojny i okupacji, pracował jako robotnik w prywatnym polskim zakładzie pod komisarycznym zarządem niemieckim. W tym czasie działał w organizacji konspiracyjnej Związek Jaszczurczy, która zajmowała się działaniem dywersyjno-sabotażowym.

Urodził się 20 grudnia 1945 r. w Skrzynkach, na pograniczu Kujaw i Mazowsza. W 1963 r. zdał maturę w Kowalu, położonym między Włocławkiem a Gostyninem. Następnie rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Ukończył filologię polską na Wydziale Humanistycznym UMK.

Wkrótce po ukończeniu studiów na Wydziale Filologicznym podjął pracę w toruńskich „Nowościach”. Przez blisko 40 lat związany był pracą zawodową z redakcją toruńskiej popołudniówki „Nowości”. Zaczynał jako młody absolwent polonistyki na UMK jako korektor. Następnie był dziennikarzem działu miejskiego, a potem redaktorem technicznym, redaktorem depeszowym, zastępcą sekretarza redakcji i ponownie depeszowcem. W 1969 r. zajął stanowisko korektora, a do końca 2005 r. pracował w redakcji tego czasopisma.

Stanisław Frankowski interesował się książkami i czasopismami już od dzieciństwa. Pasja ta zaczęła się od czytania i zbierania „Świerszczyków” i „Płomyczków”. Interesowały go również książki jako przedmioty; nie tylko samo czytanie, ale posiadanie książek sprawiało mu radość, co było główną przyczyną tego, że został bibliofilem.

Pomimo tego, że wstąpił do Towarzystwa Bibliofilów im. Joachima Lelewela w 1982 r., to już dużo wcześniej współpracował z członkami Towarzystwa. W 1978 r., jako sympatyk, brał udział w I Ogólnopolskim Zjeździe Bibliofilów w Toruniu. Brał udział w spotkaniach i obradach, a po konferencji napisał sprawozdanie z wystaw, które odbyły się z okazji ogólnokrajowego spotkania miłośników ksiąg. Na początku pełnił obowiązki wiceprezesa, w latach 1990-1994 sprawował funkcję prezesa. Z powodu licznych obowiązków dziennikarskich zrezygnował z funkcji prezesa i dziś jest znów wiceprezesem.

Już od początku odznaczał się szczególną aktywnością w referowaniu i udzielaniu wykładów np. o życiu i twórczości Walentego Fiałka, Henryka Seweryna Zawadzkiego. Stanisław Frankowski umieszczał w toruńskich „Nowościach” relacje z mini-aukcji bibliofilskich. Niezwykle interesujący odczyt Zbiory po bibliofilach: dar niebios czy dopust Boży? Został wygłoszony na Ogólnopolskim Zjeździe Bibliofilów w Warszawie w 1998 r. Propagując działalność bibliofilską, Frankowski zapoznał uczestników toruńskich Targów Wydawnictw, Poligrafii i Wyposażenia Bibliotek „Świat Książki ‘99” z bogatą działalnością wydawniczą Towarzystwa Bibliofilów.

Nakładem Towarzystwa Bibliofilów ukazała się praca Stanisława Frankowskiego Co jedzą i piją toruńscy bibliofile: gawęda bibliofilska (1991). Była to wierszowane sprawozdanie z wieczoru bibliofilskiego, który odbył się w Ratuszu Staromiejskim 25 stycznia 1938 r., przygotowane przez Leonarda Jarzębowskiego. Autorstwa Frankowskiego są również publikacje wydane przez Towarzystwo Bibliofilom łódzkim na 30-lecie Łódzkiego Towarzystwa Przyjaciół Książki (1992), Toruńskiej Książnicy na jej 70-lecie (1993) oraz Bibliofilska dola (1996).

W trosce o zachowanie pięknej książki, w 1990 r. Stanisław Frankowski wraz z Towarzystwem oraz Książnicą Miejską zorganizował sesję pt. „Toruński alert dla ratowania polskiej książki”.

Głównym przedmiotem zainteresowań kolekcjonerskich Stanisława Frankowskiego są druki dotyczące Pomorza i Kujaw, jak również wydane na tym terenie, a szczególną uwagą darzy postać Walentego Fiałka, słynnego drukarza i bibliofila chełmińskiego. Razem z żoną gromadzą od lat wspólną bibliotekę, która liczy już ponad 10 000 tomów. Zakres tematyczny gromadzonych książek to język polski, dziennikarstwo (kształcenie dziennikarskie, język czasopism), jak również publikacje dotyczące Pomorza i Kujaw, dublety książek zakupione na aukcjach, druki wydane w Toruniu, Włocławku, Brodnicy, Grudziądzu, Chełmnie.

Jest autorem wielu artykułów dotyczących Towarzystwa Bibliofilów im. Joachima Lelewela, które ukazały się w „Nowościach”, m.in. Druki wytworne bibliofilów toruńskich do 1939 roku (1996, nr 213), Zakochani w książkach. Jubileusz toruńskiego Towarzystwa Bibliofilów im. Joachima Lelewela (1996, nr 41), Złączeni miłością do książek- kopę lat!- 60-lecie Towarzystwa Bibliofilów (1986, nr 40). Zwykle artykuły te były poświęcone jubileuszowi istnienia Towarzystwa lub jego działalności wydawniczej. Artykuł Stanisława Frankowskiego, podsumowujący siedemdziesięcioletnią działalność bibliofilów toruńskich Towarzystwo Bibliofilów im. Joachima Lelewela w Toruniu 1926-1996, został umieszczony również w „Roczniku Toruńskim” (1996. R. 23) Napisał wiele fraszek, żarcików bibliofilskich, artykułów o aukcjach antykwarycznych.

Zmarł 15 stycznia 2019 r. we Włocławku. Pochowany został na cmentarzu w Lubrańcu.

Janina Huppenthal urodziła się 2 lutego w Proszowicach koło Krakowa. W latach 1947-1952 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pracę magisterską „Kroniki” Wilhelma Feldmana obroniła u prof. Bronisława Nadolskiego.